OEFFELT - De Oeffelter Meentroute is een laarzenpad dwars door het oudste cultuurlandschap van Nederland: de Maasheggen. De route is onlangs door Staatsbosheer opgeknapt, waardoor deze, gekenmerkt door de witte laarsjes op blauwe achtergrond, nog duidelijker is voor publiek. Onze verslaggever trok de wandelschoenen aan en ging op pad.
Door Wanda Laarakkers
Wanneer ik uit mijn auto stap, geparkeerd bij het Oeffeltse Veerhuis Veerweg 2, zie ik aan de overkant van de straat bij de handwijzer ‘Oeffelter Meentroute’, het eerste routepaaltje staan. Het kan niet missen, bij het plaatje van de witte laarsjes op blauwe achtergrond, staat het woordje ‘start’ en een pijl. Er wordt me een route van 6,7 kilometer beloofd dwars door de natuur. Ik ben benieuwd!
Het eerste stuk van de route voert over verharde weg langs diverse grote heggen. Al vanaf de Middeleeuwen planten boeren hier heggen op hun percelen. Prikkeldraad bestond nog niet, de stekelige heggen waren oorspronkelijk bedoeld om het vee binnen de weides te houden. Lange takken werden gevlochten, meestal van de meidoorn, horizontaal door de heg. Op veel plaatsen is deze traditie hier weer in ere hersteld. Gedurende de herfst en winter worden de heggen gevlochten en onderhouden door vrijwilligers.
De pijl bij de laarsjes op een volgend paaltje wijzen me naar rechts, de weilanden in. Het water staat nog vrij hoog, de ondergrond is wat drassig. Wanneer het water echt hoog staat is deze route niet begaanbaar, maar nu gaat het goed. Ik had muziek aanstaan, maar dat past niet in deze omgeving, ik zet deze uit om de vogels te kunnen horen. De Maasheggen zijn het kernleefgebied van verschillende dieren. De das, kamsalamander, steenuil, bever, grasmus, koperwiek en kramsvogel. Daarnaast wemelt het er van de dagvlinders. Via een zandpad kom ik in een volgende wei die langs de Maas voert. Ik kijk mijn ogen uit, nooit geweten dat Oeffelt zo prachtig is.
De routepaaltjes, die overigens meer dan voldoende aanwezig zijn en geen twijfel zaaien, wijzen me ook richting de gelijknamige Oeffelter Meent. Dit is een uniek stroomdalgrasland op een voormalige rivierduin. Er komen veel karakteristieke planten, grassen, mossen en paddenstoelen voor, waaronder zeldzame planten als zacht vetkruid, overblijvende hardbloem, voorjaarsganzerik en lathyruswikke. Het verraste me positief als ik Belgische trekpaarden en Schotse hooglanders zie grazen. Even blijf ik staan om te genieten van de relaxedheid waarmee zij het grasland kortwieken.
De route is sprookjesachtig mooi, en dan staan de struiken nog niet eens in bloei. Na de eerst bloeiende sleedoorn, volgt de meidoorn volgen en daarna de lichtroze bloemen van de hondsroos, als de lente zijn opmars maakt. Eén ding is zeker, dit was niet de laatste keer dat ik deze route van Staatsbosbeheer liep. UNESCO heeft de Brabantse Maasheggen niet voor niets aangewezen als biosfeergebied, dit is een plek waar mens en natuur samenkomen.
Foto: Staatsbosbeheer